صنعتی

معماری پایدار چیست ؟ طراحی ها و ساختمان های ساخته شده معماری پایدار، به وسیله دستیابی به بهره وری انرژی، ارتقای آسایش ساکنان و … به دنبال محدود کردن اثرات محیط زیستی هستند. در این راه از تکنولوژی های مناسب در معماری پایدار ساختمان ها استفاده می شود. معماری پایدار به این معنا است که بتوانید خواسته های مصرف کنندگان را برآورده کنید؛ البته با در نظر گرفتن زمان و منابع طبیعی لازم از همان مراحل ابتدایی پروژه و برنامه ریزی آینده با ساختن فضا و مواد به کار رفته به صورتی که کاملا قابل استفاده مجدد باشند. چرا معماری پایدار از اهمیت زیادی برخوردار است ؟ چرا_معماری_پایدار_از_اهمیت_زیادی معماری پایدار تنها به معنای کاهش انرژی مصرفی و اتلاف شده نمی باشد؛ بلکه این نوع معماری ترکیبی ذاتی و اساسی از فاکتورهای مربوط به وجود ما بر روی این سیاره را ارائه می دهد. انتخاب هایی که یک پروژه معماری و یا شهری را دوستار محیط زیست می کند، تنها به دنبال به کارگیری استراتژی های فردی نیست. یک ساختمان پایدار باید به گونه ای باشد که شیوه زندگی مردم را تعریف کند. برای مثال نه تنها باعث کاهش ائتلاف انرژی خود و همسایگان خود شود؛ بلکه سبب کاهش ائتلاف کل شهر نیز بشود. مصالح مصرفی در معماری پایدار چیست؟ مصالح_مصرفی_در_معماری_پایدار_چیست یکی از اهداف اصلی کسانی که به معماری پایدار می پردازند؛ این است که بتوان تقریبا همه چیزهایی که در ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد را بازیافت کرد. ساختمان ها باید از المان ها و مصالحی ساخته شوند که بتوان به راحتی آنها را بازیابی، مورد استفاده مجدد و بدون ایجاد هیچگونه آلودگی دفع کرد. جداسازی عناصر مدرن که ترکیبی از لایه های مختلفی از مواد هستند که به صورت شیمیایی به همدیگر چسبیده اند؛ مشکلی جدی را برای بازیافت به وجود می آورند. آیا خاک رس یکی از مصالح مورد استفاده در معماری پایدار است ؟ به عنوان یک ماده فراوان و طبیعی، خاک رس پایدار است. عایق های حرارتی و الکتریکی از این ماده ساخته می شوند. انسان ها برای قرن های متمادی است که از آن برای اهداف ساخت و ساز استفاده می کنند. حداقل نصف جمعیت جهان در ساختمانی که از خاک رس به عنوان بخشی اساسی از ساختار باربری استفاده می شود؛ زندگی و یا کار می,معماری پایدار چیست، رویکرد معماری پایدار چیست، مصالح مورد استفاده در معماری پایدار، مصالح در معماری پایدار،مصالح بومی در معماری پایدار، مصالح معماری پایدار، اصول معماری پایدار چیست ...ادامه مطلب

آغاز معماري ايران به چه دوره اي بر مي گردد؟ - ايرانيان به لحاظ شرايط اقليمي ويژه کشور اغلب براي ساخت بناها از مصالح و مواد مقاوم بهره مي گرفتند و بر همين اساس در زمينه ساخت بناها تبحر کافي پيدا کردند و به سرعت توانستند به هنر معماري در معناي واقعي آن دسترسي پيدا کنند. چنانچه آثار و ابنيه تاريخي به جاي مانده از تاريخ کهن ايران مانند چغازنبيل نشاني از اين حکايت است. همچنين در دوره هاي پارتي و ساساني سبک و سياق معماري سنگي به شناخت بهتر مواد و ساخت بناهاي عظيم، طاق ها و کتيبه ها منجر شد که اين روند در اواخر دوره ساساني به شکل کاملي بروز پيدا کرد. با آغاز دوره اسلامي روند معماري ايران پوياتر شد تا جايي که در دوره سلجوقي، با تکميل شدن مباحث سازه اي،‌ معمارها فرصت پيدا کردند تا از آجر، ملاط و تزيينات در ساخت بناها استفاده کنند که اين هنر به ويژه در دوران اسلامي، در سطوح عالي آن به چشم مي خورد. در اواخر دوره مغول اطلاعات مربوط به سازه و بنا تکميل و معماري بنا از نظر فضاها کامل شد و بناهاي به جا مانده از اين دوره به عنوان يکي از کامل ترين نمونه هاي فضاهاي معماري شهري، جلوه گر شد. پس از مغول و در دوران تيموريان کاشيکاري با سبک و سياق کاشي معرق و به شکل بي نظير به کار گرفته شد که اين سبک در دوره صفويه نيز ادامه پيدا کرد، در اين دوره سرعت ساخت و ساز استفاده از کاشيکاري هفت رنگ را جايگزين استفاده از کاشي هاي معرق کرد. در دوران قاجار اتفاقات و ابداعات زیادی در معماری ایران زمین رخ داد. یکی از این حوادث ویرانی بناهای به جای مانده از دوران قبل به خصوص دوره صفویه است، دلیل لرد کروزن (سیاح انگلیسی) برای این ویرانی ها متوجه آن است که، شرقی ها از اینکه در خانه پدرانشان سکنی گزینند، کراهت دارند : «پدران جهت فرزندان بنایی می سازند که چون ممکن است بعداً این بنا کافی برای پسر نباشد و یا طرز ساختمان که تغییر می یابد و وارث را خوش نمی آید، وارثین صرفه را در انهدام و ویرانی می بینند». کاری که شاه عباس نیز درباره میراث گذشتگان انجام داد، به طوری که به گفته یکی دیگر از سیاحان خارجی به نام تاورنیه : «وقتی شاه عباس اصفهان را پایتخت خود قرار داد، به مسجد جامع قدیم شهر احترام نگذاشت، در صورتی که باید این محل زیبا را که اهمیت و شهرت اصفهان وابسته به اوست مرمت می ,معماری دوره قاجاریه، ویژگی های معماری قاجاریه ...ادامه مطلب

تاریخچه میدان نقش جهان این میدان در زمان حکومت شاه عباس اول و به فرمان وی در محل باغی به نام نقش جهان که گفته می شود مربوط به دوره حکومت سلاجقه در اصفهان بوده، بنا می گردد. در چهار طرف میدان، چهار عنصر معماری نفیس و ارزشمند شامل مسجد تاریخی امام در جنوب میدان، مسجد شیخ لطف الله در شرق، کاخ عالی قاپو در غرب و سر در قیصریه در شمال به دستور شاه پی ریزی و ساخته شده که هر یک در نوع خود شاهکاری بی بدیل می باشند.   این میدان در طول حیات خود کاربری های متنوعی را بر عهده داشته است که از جمله می توان به عملکرد سیاسی به لحاظ استقرار کاخ سلطنتی (مراسم تشریفاتی، رژه های نظامی، مراسم تعزیر محکومین و...) عملکرد مذهبی به لحاظ استقرار دو مسجد (اجرای مراسم و آیین های مذهبی، بر پایی نماز جماعت در مواقعی که جمعیت نماز گزار بیش از گنجایش مسجد امام بود) عملکرد تجاری به لحاظ وجود دکانها و قرار گیری در بطن بازار (استقرار چادر های دستفروشان، ازدحام مردم برای خرید و ...) عملکرد تفریحی (آتش بازی، چوگان بازی، قاپون اندازی، شاطر دوانی، جشنها و اعیاد ملی، بازیگری، خیمه شب بازی، نقالی و بند بازی). ویژگی‌ها و مختصات میدان نقش جهان، میدانی مستطیل شکل درازای ۵۶۰ متر و پهنای ۱۶۰ متر (طول ۴۴۰ قدم و عرض ۱۶۰ قدم) در مرکز شهر اصفهان است. پیرامون میدان دویست حجره دو طبقه قرار دارد. افزون بر آن چهار بنای عالی‌قاپو، مسجد شاه، مسجد شیخ لطف‌الله و سردر قیصریه نیز در میانه چهار ضلع این مستطیل ساخته شده‌اند. مسجد شاه مسجدشاه که به نام‌های مسجد جامع، مسجد سلطانی و مسجد امام نیز شهرت دارد، یکی از مساجد میدان نقش جهان در اصفهان است که در طی دوران صفوی ساخته شد و از بناهای مهم معماری اسلامی ایران به ‌شمارمی‌رود. این بنا شاهکاری جاویدان از معماری، کاشی‌کاری در قرن یازدهم هجری است. مسجدِشاه در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره­ی ثبت ۱۰۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.  ساخت مسجد جامع عباسی که در ضلع جنوبی میدان نقش جهان قرار دارد در سال ۱۰۲۰ ه­. ق به فرمان شاه عباس اول و در بیست و چهارمین سال سلطنت وی شروع گشته و به منظور تزیین میدان، در سال ۱۰۲۵ هجری قمری و در حالی كه هنوز مشغول پی‌ریزی قسمت های دیگر مسجد بوده,میدان نقش جهان اصفهان، تاریخچه میدان نقش جهان در اصفهان ...ادامه مطلب

متأسفانه هنوز بعضي از معماران عزيز از فلسفه گنبد و گلدسته، اطلاع ندارند؛ هنوز از رمز پردازيهاي مسجد، بي خبرند؛ هنوز نمي دانند که محراب، نمادي در غار حراست و هنوز … وآن وقت براي طراحي مسجد، قلم مي زنند گنبد در مکتب معماري مسلمانان، معنايي از هدف و جايگاه رسيدن به هدف، يعني الله را دارد. کارشناسان براي گنبد و گلدسته که يکي از اصلي ترين رمز پردازي ها در مساجد است، رموز و دلايل خاصي را مطرح کرده اند؛ بعضي مي گويند که گنبد مانند سرانسان است و دو گلدسته، مانند دو دست که به حالت التجا و التماس و خواهش در کنار سر، رو به آسمان و رو به ذات اقدس الهي بلند شده است؛ مانند کسي که دست هايش را در جلوي سر و صورت، حتي از سر بالاتر هم برده است و دعا مي کند گرچه اين تشبيه جالبي است، امام فلسفه ي اصلي گنبد و گلدسته، فراتر از اين است و علاوه بر اين، اهل تسنن که يک گلدسته در مساجد مي سازند ، مطلب فوق را تا حدي بي اعتبار مي کند. بعضي از صاحب نظران، گلدسته ها را عامل ايستايي و ايستادگي در کنار ايوان هاي بلند، براي حفظ ايوان ها مي دانند تا از در رفتگي ايوان ها جلوگيري شود. گرچه وجود گلدسته ها تا حدودي براي حفظ ايوان ها بي تأثير نيست، ولي دليل اصلي اجراي گلدسته، آنهم دو تا نمي باشد؛ زيرا ما ايوان هاي رفيع و بسيار بلندي را مي بينيم که بدون داشتن گلدسته در کنارشان، صدها سال بدون هيچ عيبي دوام آورده و حتي تعداد زيادي زلزله را هم پشت سر گذاشته اند؛ مانند ايوان بلند شبستان اصلي مسجد امام کرمان، ايوان هاي بلند حضرت ثامن الحجج(ع) در مشهد در واقع، معمار خوش ذوق و متبحر ايراني، با گذاشتن پايه هايي قطور، آن هم به طور مخفي، در کنار ايوان هاي بلند نياز خود را در مواقع غير ضروري، آن هم به صورت ارزان تر، حل نموده است. پس اين مطلب هم نمي تواند دليل اصلي اجراي گلدسته ها باشد. عده اي ديگر گنبد و گلدسته را شاخص هايي بلند براي ديد، شکوه سازي و راهنمايي از دور دانسته اند؛ ولي آن چه در بحث گنبد و گلدسته بايد در نظر داشت، اين است که طبق نظر پيش کسوتان معماري، ايده آل قضيه در عناصر معماري اين است که هر عنصري در معماري، بايد هم عملکرد و هم زيبايي داشته باشد. مطالب فوق، گرچه لازم و تا حدي درست است، ولي کافي نيست و دلايل ديگري مکمل دليل اخير است و از طرفي، اگر تنها چنين باشد، فقط يک تک مناره هم مي ,فلسفه گنبد و مناره ، فلسفه مناره و گنبد مساجد ...ادامه مطلب